Een problematische echtscheiding
Anna vertelt dat haar echtscheiding alles behalve soepel verliep. Ze werd slachtoffer van gewelddadig gedrag, en afspraken werden door haar ex-man niet nagekomen. De kinderen werden niet op tijd naar haar toegebracht, waardoor ze school misten, en een leerplichtambtenaar werd ingezet. Ook andere hulpverleningsinstanties hebben hulp geboden: Veilig Thuis, Jeugdzorg, en op een gegeven moment de kinderbescherming. Het patroon van het niet nakomen van de omgangsregeling met de kinderen door haar ex-man bleef bestaan. Anna kreeg toen alleen het gezag over haar kinderen met een nieuwe omgangsregeling waarbij de kinderen hun vader zes keer per jaar alleen onder begeleiding mochten zien. Maar ook die ontmoetingen gingen niet altijd door. Dat het contact met hun vader zo moeizaam verliep, was voor de kinderen heel moeilijk. Omdat niets werkte, is de begeleiding uiteindelijk gestopt. “En toen was het van wat nu? Ik wist het niet meer.”
De groep voor complexe echtscheidingsproblematiek
Anna zocht, nadat de hulp was gestopt en de situatie voor haar kinderen nog niet was verbeterd, weer contact met Veilig Thuis. Zij brachten haar in contact met een sociaal werker van ONS welzijn, die haar vervolgens op de hoogte bracht van het bestaan van de groep voor complexe echtscheidingsproblematiek. Een groep voor mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, begeleid door een man en een vrouw. Anna volgde tien bijeenkomsten die om de week plaatsvinden.
Na 10 jaar eindelijk rust
Het deed Anna goed om te ervaren dat ze niet de enige is met zulke problemen. Ze heeft veel van de groep opgestoken: “Ik heb echt geleerd om dingen los te laten”. Zo stopte zij het WhatsAppcontact met haar ex-man. Dat belastte haar, omdat hij haar verwijten maakte, en zij daar dan weer op ging reageren. Haar kinderen hadden, voordat ze besloot het WhatsAppcontact met haar ex-man te beëindigen, alleen via Anna telefonisch contact met hun vader. Hij belde eerst haar, en sprak daarna met de kinderen. Over het beëindigen van de WhatsAppgesprekken zegt ze: ”Dat gaf mij zoveel rust, dat ik uiteindelijk besloot om de kinderen zelf het nummer van hun vader te geven, zodat ze zelf hun vader konden bellen. Hij heeft de kinderen nu ook al een keer alleen gezien. Als ik niet bij de groep had gezeten had ik dat niet gedaan.” Ze geeft haar kinderen nu de mogelijkheid om zelf dingen te ontdekken, om fouten te maken en daarvan te leren. Anna is tien jaar geleden gescheiden, en pas nu krijgt zij rust. Waarom de groepsbijeenkomsten voor Anna zo goed werkten? Er werd haar een spiegel voorgehouden: “Maar hoe zou jij dat van jouw kant vinden als dat bij jou zo gebeurt? En dan ga je ook in de schoenen van de kinderen staan en dan denk je, oh ja, hoe is het voor hen.”